Interieur
Over renoveren en paniekaanvallen
okt
Een paar maanden geleden namen mijn man en ik een ingrijpende beslissing; we kochten ons eerste huisje. Geboren met een baksteen in de maag, of zoiets. Het was een droom van ons en nog geen 4 maanden later is hij in vervulling gegaan. De komende 20 jaar zijn we, net als heel veel mensen, slaafjes van de bank. Maar een eigen plek waar je oud (laat ons hopen) en gelukkig kunt worden, dat vonden we een mooie compromis. Ik was al langer in de ban van immo apps en toestanden, maar afgelopen zomer gebeurde er iets. Instant liefde voor een huisje in de buurt. Ik merkte het op en zei; dit wordt het. Enfin, zo makkelijk gaat dat niet natuurlijk, maar het gevoel zat helemaal goed. Omdat er tegenwoordig zoiets bestaat als virtuele tours, had ik het gevoel het huis al te kennen nog voor we een bezoek met de makelaar regelden. Nadat ook dat goed ging deden we een bod en de rest is geschiedenis. Alhoewel ik die periode heel bewust heb beleefd, blijft er na afloop toch een soort van waas hangen. Een mist, zeg maar. We vonden het zo ontzettend spannend dat het quasi helemaal aan je voorbij gaat. Na het ondertekenen van de verkoopovereenkomst breekt er een tussenperiode aan. In België kan dat maximaal 4 maanden zijn. Iedereen in onze vriendenkring die inmiddels ook een huis heeft gekocht waarschuwde er ons voor. Een soort van twilight zone tussen jezelf verbinden een huis te kopen en het effectief je eigendom te kunnen noemen.
Niet elke dag ging even snel, maar voor we het goed en wel beseften konden we de akte gaan tekenen en kregen we officieel de sleutel in handen. We hadden vooraf beslist om te renoveren en het huis onze spreekwoordelijke stempel op te drukken. Plannen maken, materialen kiezen; i love it. Maar renoveren en zelf aan de slag gaan, dat is een ander verhaal. O wat deed Bob de Bouwer dat indertijd toch met een gemak. Kunnen wij het maken, nou, ik denk het niet. Gelukkig krijgen we langs alle kanten hulp en is mijn broer het tegenovergestelde van wie ik ben; zéér handig. Mijn vader, die heer en meester is van renovaties, is afgelopen zomer onverwacht ziek geworden, verblijft in een revalidatiecentrum om opnieuw te leren stappen en moet helaas van de zijlijn toekijken. Pijnlijk voor hem en voor ons, maar zijn jarenlange ervaring probeert hij zelfs van op een afstand over te brengen. Fantastisch en bewonderenswaardig hoe hij met de situatie omgaat.
Alles wat je trouwens al hebt opgevangen van een renovatie of het verbouwen van je huis is waar. Frustraties, timing, echtelijke ruzies (no panic, wij hebben de advocaat nog niet gebeld), het is allemaal waar. Zelfs paniekaanvallen zijn blijkbaar erg normaal. Zo normaal dat niemand er nog van schrikt. Wat ik vooral erg confronterend vind is dat je als renovatie-leek – als dat al een woord is – nauwelijks kennis hebt van zaken. Termen uit het bouwvakjargon zijn mij vreemd. Meer nog, ik sta er bij en ik kijk ernaar. Met een open mond, geen idee waarover iedereen het voortdurend heeft. Maar ik leer bij, elke dag. En ik heb er vertrouwen in dat alles goed komt. Een Handige Harry zal ik nooit worden en dat is oké.
Winkelwagentje
Jij bent een handige harry in de tuin en dat is helemaal prima! 🙂 Gefeliciteerd met jullie huisje!
Gefeliciteerd met jullie eigen stekje! Ik heb eind 2013 mijn nieuwbouwproject aangevat en toen ik er medio 2015 introk was ook ik een hoop frustraties rijker met betrekking tot aannemers, timing en aanverwanten… Maar geloof me vrij, die vervagen zeer snel! Geniet met volle teugen van jullie droomhuisje en toekomstige droomtuin! PS: Super toffe keuken!!
Beste Angelo, wat een prachtig huis hebben je man en jij. Ik ben best een beetje jaloers op al dat licht wat nu binnen komt. Binnenkort is alles klaar en kunnen jullie én je vader genieten van al het moois.
Dank voor al je inspiratie afgelopen jaar !
gewoon genieten !!en de fantasie de vrije loop laten gaan !
U kan niet alles goed kunnen , waar u minder goed in bent kan u bijschaven , wat u zelf doet , doe je meestal beter…..de bijbouw is magnifiek, heel apart. Probeer ook nog tussendoor te genieten .veel succes.
“Maar een eigen plek waar je oud (laat ons hopen) en gelukkig kunt worden,”
Laat ons hopen dat geluk komt voor de ouderdom ?
Heerlijk hoe je dit omschrijft en zooooo herkenbaar. Succes de komende tijd . ( is de tuin al winterklaar?)
Allemaal heel herkenbaar beste Angelo, je hebt wel een pareltje daar, wat een prachtige aanbouw én keuken.
Blijf genieten, ook al is het soms een ‘struggle’, (paniekaanvallen gaan ook over, hm al is het soms best scary)
Groetjes!